χρόνια πολλάααα :):)

.. σα μωρό ήμουν ανάποδο και κακορίζικο.. άρχισα να μιλώ νωρίς.. μόνο και μόνο για να ρωτώ.. άντε και για αλλαγή μερικές αρνήσεις.. η κατάφαση άργησε να μπει στο στόμα μου.. από την αρχή.. κι από τις απαντήσεις που έπαιρνα είχα διαμορφώσει άποψη για το θεό και τους αγίους.. απλά δε με έπεισαν για την ύπαρξή τους.. έτσι κανένας δε σκέφτηκε να μου πει για αι βασίληδες κλπ.. τα δώρα.. τα έφερνε ο πατέρας μου.. πολλά και υπερβολικά για την εποχή.. μια και ο ίδιος σαν παιδί της κατοχής δεν είχε την τύχη να τα απολαύσει. και θα με είχε κακομάθει εντελώς αν δε γινόταν ναυτικός στα 5 μου.. κι αν δεν επικρατούσε η σιδηρά πειθαρχία της μάνας μου.. στρατηγούλη την έλεγε ο παππούς μου..
παρ' όλα αυτά.. τα Χριστούγεννα τα γιορτάζαμε. αν όχι θρησκευτικά.. σαν μια ευκαιρία γιορτής.. πέρσι ασχολήθηκα περί καταναλωτισμού των εορτών.. αλλά βρήκα και μερικές φωτογραφίες από δένδρα.. και πρόπερσι έγραψα κι ένα γράμμα στον αι βασίλη..
φέτος νομίζω τα έχω πεί όλα πιά.. κάποιοι παλιοί φίλοι έφυγαν.. οι νέοι.. μπορούν να διαβάσουν τα προηγούμενα αν ενδιαφέρονται να γνωριστούμε..
χρόνια πολλά και καλά σε όλους
καλή χρονιά να έχουμε.. και να εκτιμήσουμε τι πραγματικά αξίζει.. ας ξεκολλήσουμε από το καταναλωτικό όνειρο..

πεταλουδοπαιγνιον το light :)

..δεν με κάλεσε το πεταλούδι.. (καλά έκανε.. αφού στα προηγούμενα 2 που με κάλεσε.. δεν είχα το μυαλό να ανταποκριθώ).. αλλά κάπως έπρεπε να ξεμπλοκάρω.. θα πάρω σβάρνα τώρα να δω όσα χρωστάω.. να τα παίξω εορταστικά..


1) Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
μια βραδιά με φίλους και κουβέντα..

2)Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
ούτε κανόνια..

3)Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
διαβάζοντας κάποιο μπλογκ.. της kwlogrias.. έτυχε να είναι το τελευταίο..

4)Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
η εκνευριστική παράλογη υπομονή μου..

5)Το βασικό ελάττωμά σας;
η αδικαιολόγητη βαρετή καλοσύνη μου..

6)Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
χαχα σε όλα.. αλλά πρώτα στα δικά μου..

7)Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
με το σωκράτη.. θα έπινα το κώνειο για να μη βλέπω τους αθηναίους..

8)Ποιοι είναι οι ήρωες σας σήμερα;
οι αδέσποτοι.. σκύλοι γάτες άνθρωποι..

9)Το αγαπημένο σας ταξίδι;
τώρα πιά.. το φανταστικό..

10)Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
όσοι κρατώ τα βιβλία τους για δεύτερη και τρίτη ανάγνωση.. και το κάνω!

11)Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;
την κατανόηση και τη διακριτικότητα (να ξέρει πότε δε θέλω να τον βλέπω)..

12)... και σε μια γυναίκα;
την εξυπνάδα. και την αδιακρισία. (να ξέρει ότι ποτέ δε με ενοχλεί η παρουσία της)..

13)Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
ο βαβμακάρης..


14)Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;
έχω χάσει τα μπροστινά μου δόντια και δε μπορώ.. άσε που η σπατάλη νερού με αγχώνει..

15)Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
κάτι δερματόδετες εφημερίδες "ο ρωμιός" του σουρή..

16)Η ταινία που σας σημάδεψε…
μια τσόντα που έβαλα κατά λάθος σε μια μικρή μηχανούλα προβολής super8 που είχα μικρός..

17)Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
οι αγαπημένες μου ζωγραφιές είναι του νταλί.. αλλά ο ίδιος μου είναι αντιπαθέστατος..

18)Το αγαπημένο σας χρώμα;
αχ δε μπορώ.. το μπλε της θάλασσας.. και το μαύρο των πάντων.. (την έκανα την ζαβολιά μου :))

19)Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
που βλέπω ισοδύναμα ευχάριστα το αύριο και το χθές..

20)Το αγαπημένο σας ποτό;
το νερό.. μακράν..

21)Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
που δε μετανιώνω για τίποτα.. πολύ ξενέρωτο το βρίσκω..

22)Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ' όλα;
η πρώτη σκέψη είναι το να μην απεχθάνομαι.. αλλά ένα μηχανάκι και μια κόρνα.. μου θυμίζει ότι απεχθάνομαι μόνο κάποιους ήχους.. κάποια ασθένεια φαντάζομαι..

23)Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
να διαβάζω (συχνά τα γραπτά μου..) :):)

24)Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
η ασφυξία και η δίψα..

25)Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
σε καμία.. αν δεν είναι δική μου η αλήθεια.. απλά σιωπώ..

26)Ποιο είναι το μότο σας;
όλα θα γίνουν.. εκτός από αυτά που δε θα γίνουν..

27)Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
ζωντανός..

28)Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
μια ωραία ιστορία μέχρι να ξυπνήσω..

29)Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
έχω υπάρξει κι εξυπνότερος..

30)Διαλέξτε 5 άτομα που θέλετε να κάνουν το ίδιο.
ας παίξει όποιος γουστάρει..

τα ρεμάλια οι ήρωες..

κλεμμένο από τον τον αγαπημένο τσιφόρο.. αλλά πόσο μου ταιριάζει σήμερα.. έπεσε πάνω στις εκλογές.. και δυσκολεύτηκα να το διαχειριστώ.. από χθές το βράδυ συγκρατούμαι. για να μη γίνω πάλι γραφικός.. αλλά και προσβλητικός..

την πρώτη χρονιά μου στην μπλογκοπαρέα.. το αντιμετώπισα κάπως ποιητικά.. αλλά δε κατάφερα να αποφύγω και τις αναστολές μου επί του θέματος..

τη δεύτερη χρονιά.. έκανα μια αναδρομή της ημέρας.. όπως την είχα βιώσει εγώ..

την τρίτη χρονιά πέρσι.. έκανα αναφορά στις προηγούμενες.. και ασχολήθηκα με το βιβλίο του φίλου μας γιάννη πέτσα που είχε βγεί προσφάτως και το διάβαζα.. είχε μια αναφορά στη "17 νοεμβρη"..

φέτος το kwlogriaki μας έχει βγάλει βιβλίο.. και καμιά σχέση έχει με το θέμα.. αλλά 4 χρόνια πριν.. αυτή την ημερομηνία ξεκίνησε το αναζωογονητικό μπλογκ της..

..στο μόνο που θα επιμείνω πάλι.. σα χαλασμένος δίσκος.. είναι η εκμετάλλευση των ηρώων. από αυτούς που λίγο πριν τους έλεγαν ρεμάλια...

αρουραίοι.. κοιμωμένοι..

χαχα το κοιμωμένοι δε το τόνισα απλά.. το παρατόνισα.. και το ωραίοι.. πως κατέληξε αρουραίοι;.. μα με την ευγενική απάθειά σας.. δηλαδή μήπως να την καταργήσουμε την ριμάδα τη δημοκρατία;.. το είχα προτίνει και παλιά.. αφού η πλειοψηφία πιά δεν τη θέλει.. πως να το κάνουμε; με το ζόρι;.. φέρτε εκεί ένα μάνατζερ.. ωχ.. αυτό έγινε ήδη.. ωραία.. καταργήστε τις εκλογές.. καταργήστε το δημόσιο γενικά.. πόσοι είναι οι εργαζόμενοι; πέντε εκατομμύρια;.. αν όλοι δεν εργαζόμασταν και πληρωνόμασταν ένα χιλιάρικο το μήνα.. τις ίδιες δανειακές ανάγκες θα είχαμε.. αλλά θα ήμασταν ξεκούραστοι.. δε θα κοιμόμασταν όρθιοι. άντε. ή ξυπνήστε.. ή πάρτε ποντικοφάρμακο.. αυτός ο αργός θάνατος δεν αντέχεται..

το νου σας ρεμάλιαααα!!!

μη μου το παίζετε μιξοπαρθένες.. ο όφις με εξαπάτησε κι άλλες κρυάδες.. ούτε απογοητευμένοι από τους άλλους.. εσείς φταίτε για την κατάσταση.. με την ψήφο σας και τη γενική συμπεριφορά σας.. μπορεί να μη τα φάγατε μαζί με τον παγκαλο.. αλλά εσείς τον ταίσατε.. και τώρα θα πληρώσετε και το λογαριασμό.. κορόιδααααααα.. ε κορόιδα.. και σας βλέπω τώρα να μου κάθεστε μπροστά στο τάβλι και τον καφέ και να μου λέτε ότι είστε απογοητευμένοι και δε θα ψηφίσετε.. ξεκουνηθήτε.. μπορεί να είναι αργά.. αλλά μη μου παραπονιέστε από δευτέρα.. μην έλθετε με πονεμένους καρπούς και στήθος.. γιατί θα σας προκαλέσω και πονοκέφαλο.. με καρπαζιές.. αν δω το χάρτη πάλι μοιρασμένο σε μπλε και πράσινο.. άντε γιατί α.. καλό βόλι.. στην κεφάλα τους.. ή στη δικιά σας.. διαλέχτε..

γεννέθλιαααα !!! :):)

τέταρτα γεννέθλια εδώ..
να είμαστε καλά..
να με χαίρεστε
και να σας χαίρομαι.. :):)

Ξύπνα αράπη μου..

Ξύπνα αράπη μου

..ναι σε σένα λέω.. τον περιούσιο.. που σε έπεισαν ότι είσαι ανώτερος από τους μετανάστες.. ήσουν αράπης όταν μετανάστευες στην αμερική στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.. ήσουν δούλος όταν μετά τα ηρωικά.. σε πουλούσαν σα τα βόδια με το κεφάλι.. για να δουλέψεις στη γερμανία την αμερική την αυστραλία και τη νότιο αφρική.. και είσαι αράπης ακόμα για τον σημερινό βορειοευρωπαίο..

η νύχτα τέλειωσε (;)

..μπα.. η νύχτα θα κρατά όσο κοιμάσαι.. είναι δικιά σου νύχτα.. δικό σου σκοτάδι.. εσύ κοιμάσαι βλέποντας όνειρα ηρωικά.. εσύ νομίζεις ότι πέρνεις αξία κατατασόμενος σε αγέλες.. ποδοσφαιρικές.. κομματικές.. σφαίρες συμφερόντων.. απαρνούμενος κάθε βούληση.. σα το βόδι που βαριεστημένο πάει να συναντήσει τον σφαγέα του..


τ' αστέρια χάθηκαν (;)

..αμ δε.. το σταρ σύστεμ εξακολουθεί να σε θαμπώνει.. δε καταλαβαίνεις ότι είναι το τυράκι στη φάκα σου.. δε καταλαβαίνεις ότι αυτός που απολαβμάνει όσα θαυμάζεις.. το κάνει εις βάρος σου.. δεν υπάρχει ηθικός τρόπος να βρεθείς στη θέση τους.. αν κάποια στιγμή κερδίζεις πολλά χρήματα.. είναι γιατί καταφέρνεις να υπερκοστολογείς τις υπηρεσίες σου.. δηλαδή να κλέβεις αυτούς που πέφτουν στην ανάγκη σου..

πρέπει να φύγεις (;)

..και τι κέρδισες όταν έφυγες;.. έζησες καλύτερα. βοήθησες τους δικούς σου να επιβιώσουν.. αλλά.. συγχρόνως έπαιξες το παιχνίδι τους.. έδωσες το δικαίωμα σε αυτούς που σε οδήγησαν στη φυγή να συνεχίσουν ανενόχλητοι να κάνουν το ίδιο και στους απογόνους σου.. ήταν ο τόπος που σε έδιωξε;.. ή μήπως αυτοί που τον κυβερνούσαν; αυτοί που τους άφησες την τύχη σου στα χέρια τους;.. αυτή τη φορά λέω να μη φύγουμε εμείς..
να φύγουν αυτοί.. και χωρίς τα ματωμένα κέρδη τους..

..μαζί τα φάγαμε;

..όταν δεν είμαι εδώ.. θα είμαι στα άλλα.. ρίψατε σημείωμα.. :):)

με πήρε ο ύπνος κι έγειρα..

1953.. ο πατέρας μου είχε πιάσει πρωινή δουλειά για την οικογένεια.. απογευματινή για το χαρτζιλίκι.. και νυχτερινό σχολείο.. κάποιο σάββατο έφυγε από το νυχτερινό να προλάβει να πάει σε ξάδελφο στο μαρούσι.. να βοηθήσει στην προετοιμασία του γλεντιού του γάμου του την κυριακή.. μια και δε κατάφερε να κοιμηθεί.. κατέβηκε στην αττική και πήρε τον ηλεκτρικό να κάνει καμιά βόλτα να περάσει η ώρα.. τον πήρε ο ύπνος.. και πηγαινοερχόταν πηραια-αττική ώσπου τον πήρε χαμπάρι ο μηχανοδηγός που ήταν γνωστός.. αλλά το γάμο τον έχασε..
1974.. είχα πάει στους προσκόπους.. ο πατέρας μου δε με άφηνε να πάω επι 7ετίας.. και πήγα σχετικά μεγάλος στη μεταπολίτευση. στην πρώτη εκδρομή.. έπρεπε να ετοιμάσω στολές υλικά.. φαγώσιμα πολλά και διάφορα.. κάποιες ξυλοκατασκευές που είχα αναλάβει.. το σάββατο.. τελείωσα αργά απο σχολείο προπονήσεις ωδεία γλώσσες.. κι άρχισα βράδυ να προετοιμάζομαι.. με πήρε το πρωί.. κι εκεί που περίμενα να περάσει η ώρα να ξεκινήσω.. με ΠΗΡΕ Ο ΎΠΝΟΣ!!!.. καθισμένος στην καρέκλα της κουζίνας.. και δε τους πρόλαβα.. έτσι παράτησα στολές και κατασκευές.. πήρα τα φαγώσιμα.. και πήγα με τα ξαδέλφια μου στο πάρκο για πικ-νικ και παιχνίδι..
2010.. συνήθως ετοιμάζομαι για τους αγώνες ιστιοπλοΐας το πρωί λίγο πριν ξεκινήσω.. εχθές με έπιασε προκοπή.. μετά από μια βαριά και άυπνη εβδομάδα.. τελευταία στιγμή.. άρχισα να ετοιμάζομαι. πήρα μακρυμάνικα μακό μήπως βρώ ήλιο.. έψαξα και βρήκα νιτσεράδες και μποτάκια γιατί άκουσα για μπουρίνι.. αγόρασα καινούρια παπούτσια αθλητικά.. έκατσα και έφτιαξα 2 ντουζίνες τοστάκια και έκατσα και τηγάνισα και ομελετίτσες για να τους βάλω.. έβαλα τα μισά στην κατάψυξη. και παγοκίστες και νεράκια.. για να έχουμε και για την επιστροφή.. όταν τελείωσα.. φοβόμουν πιά να κοιμηθώ.. έκανα μερικές δουλειές στο σπίτι.. κατά τις 6 έφαγα ντύθηκα στολίστηκα νοικοκυρεύτικα.. κι έκανα ένα δυνατό καφέ να περιμένω την ώρα της αναχώρησης.. κατά τις 7 με ΠΗΡΕ Ο ΥΠΝΟΣ.. καθιστό στην πολυθρόνα!!!!!.. ξύπνησα 11:25.. 25 λεπτά μετά την εκκίνηση!!
οι δικοί μου πήγαν.. πέσανε σε μπουρίνι.. πάθανε κάποιες μικροζημιές.. βραχύκαννε μέχρι το κόκκαλο.. και τερμάτησαν 4οι..
ηθικό δίδαγμα
α: άλλη φορά θα προτιμώ να κοιμάμαι παρά να ετοιμάζομαι
β: και να μη πάω.. καλά τα καταφέρνουν
το άλλο θα είναι ΠΣΚ.. για πόρο.. ελπίζω να μην επιβαρυνθώ πολύ όλη την εβδομάδα...
το παρόν το γράφω.. χωρίς να ξέρω πότε θα ποσταριστεί.. μέσα σε όλα περνώ και δύσκολες ιντερνετικές εβδομάδες.. αμελώ και να απαντήσω στα σχόλια.. που θα πάει θα φτιάξει..

έχουμε αγώνα αύριο!! (πάλι)

..λοιπόοον.. δε μας θέλει.. 2 μέρες αγώνα την εβδομάδα.. 2 μέρες εκτός έδρας.. και 2 κατά μέσο όρο χωρίς ιντερνετ.. έτσι με πάει από την επιστροφή από τις διακοπές.. θα είμαι σύντομος γιατί έρχεται και φεύγει σε ανύποπτους χρόνους.. από υγεία σκάω.. περνάω καλά.. και αύριο το πρωί φεύγουμε για αγώνα ΣΚ.. πήγαινε έλα αίγινα.. καλό αέρα να έχουμε.. και να περνάτε καλά.. και χωρίς εμένα.. :)

έχουμε αγώνα άυριο!!

πήγαινε έλα αγκύστρι..
επι τη ευκαιρία να παραθέσω κάποιες φωτογραφίες φίλου.. που χρωστώ από τον "κυκλάδες 2010"







καλά μας τα ξύδια..

καλό φθινόπωροοοοοο!!!!

ε ναι.. θα το καταλάβατε.. το πρώτο 15ήμερο του αυγούστου.. χάθηκα λίγο.. προσπαθώντας να μαζέψω τις δουλειές μου.. (ίσως να κάνω ξεχωριστό ποστ) για να κάνω μιά βδομάδα ιστιοπλοϊκής χαλάρωσης.. δεν τα κατάφερα να τελειώσω πριν τις 23.. κατά την πρώτην πρωινή.. μια και δε πρόλαβα για ιστιοπλοΐα.. πήγα κατευθείαν στην αγροτική μου κατοικία.. για να φύγουν λίγες μέρες οι δικοί μου.. οι λίγες μέρες γίνανε λίγο παραπάνω.. τώρα μόλις επέστρεψα.. απάντησα στα σχόλια της εορτής μου.. και αμέσως μετά θα έλθω να δω τι κάνατε κατά την απουσία μου..

λοιπόν..

εγώ την πρώτη εβδομάδα καθόοοοομουν.. όπως δεν έχω ξανακάτσει.. ασχολήθηκα μόνο με τα φυτά το σκυλάκι τα γατάκια και τις κότες μου..

την δεύτερη.. έκανα και 3 μπάνια.. κι άρχισα να σχεδιάζω πως θα οργανώσω επιτέλους το εργαστήριο και τη αποθήκη εκεί.. μπας και απεμπλακώ από την πρωτεύουσα..

την τρίτη πήρα σίδερα κι άρχισα να πραγματοποιώ τα σχέδια.. (και γι αυτό μπορεί να κάνω ποστ.. με σιδηροκατασκευές.. να το κάνω στου ξυλουργού ή να κάνω κι άλλο blog;)..

σήμερα λοιπόν επέστρεψαν τα προσκοπάκια μου.. χαρούμενα και χοροπηδηχτά. από το 94 είχαν να λείψουν τόσο.. κι αν δεν έμεναν από ψηλά.. ακόμα θα τους περίμενα.. έτσι γύρισα για λίγο.. αλλά θα πηγαινοέρχομαι μήπως και οργανωθώ κάποτε εκεί.. οι φωτογραφίες μοιάζουν ανοιξιάτικες. αλλά τραβήχτηκαν σήμερα πριν φύγω..

οπότε..

καλό φθινόπωροοοο!!!

χρονια μας πολλάααααα :)

δε ξέρω από θρησκευτικά και γιορτές..
και με τα νικ και να ήξερα δε θα ήξερα..
έτσι.. σε όσους γιορτάζουμε
χρόνια μας πολλάααααα

μπλογκογεννέθλιά!!! :):)

.. πέρασαν λοιπόν 3 χρόνια..

δε θα το πίστευα..

γνώρισα αγαπημένους ανθρώπους..

κάποιους και από κοντά..

κάποιοι έφυγαν.. κάποιοι νέοι ήλθαν..

να είμαστε καλά να συνεχίζουμε..

..θα σε πάρω θα με πάρεις..

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις: Γιάννης Πάριος Ελένη Βιτάλη Ελένη Τσαλιγοπούλου

Σάλα σάλα μες στη σάλα τα μιλήσαμε,
στον κ. Σαλα αναφέρεται;;!!
να με πάρεις, να σε πάρω συμφωνήσαμε.
για τις τράπεζες μιλά ο ποιητής;;!!

Σάλα, Μαρουσώ μου, σάλα τα τζίτζι
καλά ο Σάλας.. η μαρουσώ; τα τζιτζι;;
μες στο μαγερειό,
ναι ένα μαγείρεμα διακρίνεται..
άσ’ τα ψάρια να καούνε
και μια ψαρίλα μοιρίζει..
κι έβγα να σε δω.
στα παράθυρα της τιβι φαντάζομαι..

Πότε μαύρα, πότε άσπρα, πότε κόκκινα,
και πράσινα και μπλέ θα έλεγα..
την καρδιά μου να ζητούσες, θα σ’ την έδινα.
το πορτοφόλι;.. ή το πορτοφόλιο;;;



δηλαδή συγνώμη.. όταν άκουσα το όνομα του κυρίου.. πήγε το μυαλό μου στους συγκεκριμένους στίχους.. τυχαίο;.. εντελώς.. τυχαίο αλλά ωραίο..
με ένα διεστραμμένο ίσως τρόπο..

κυκλάδες.. αγώνος συνεχεια..

..το ότι έχω τόση σχέση με την ιστιοπλοΐα. τα τελευταία χρόνια.. όση η φάντης με το ρετσινόλαδο θα το έχετε καταλάβει.. η πρώτη προσπάθεια μου μετά την επεισοδιακή μας γνωριμία. είχε ναυαγήσει στα κύματα του καβοντόρο.. μιά ακόμα προσπάθεια που ευόδωσε πέρσι.. σε ένα πήγαινε έλα κύθνο.. όπου και οι συνθήκες συνωμότησαν να πάρουμε και κουπα.. δε την ανέφερα.. μια και η συμβολή μου στο αποτέλεσμα περιορίστηκε στη φυσική μου παρουσία..
αν και η φυσική μου κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί σημαντικά.. είπα να ακολουθήσω φέτος τον αγώνα των κυκλάδων.. κι όσο αντέξω.. πάλεψα όλο το μήνα να καθαρίσω μια εβδομάδα από υποχρεώσεις.. όχι με τεράστια επιτυχία. κατάφερα να τελειώσω την τελευταία δουλειά παρασκευή βράδυ κατά τη μία.. μέχρι να γυρίσω.. να ετοιμάσω ένα κουβά χωριάτικη σαλάτα να φάω.. κοιμήθηκα 2 και.. κι έβαλα το ξυπνητήρι 4:30.. η πρώτη έκπληξη ήταν ότι το άκουσα.. έκανα μιά τεράστια ομελέτα.. με σκοπό να αδειασω το ψυγείο.. (το κατοχικό μου σύνδρομο. αρρωσταίνω να πετώ φαγητό.. στην απομακρυσμένη πιθανότητα που θα έλειπα όλη την εβδομάδα).. μάζεψα την εκδρομική μου τσάντα.. και ξεκίνησα για τη μαρίνα..
..φορτώσαμε την προίκα μας.. και ξεκινήσαμε.. κατά τις 7.. θέλαμε στο δρόμο για την εκκίνηση στη βουλιαγμένη.. να καθαρίσουμε ότι μπορούσαμε από κάτω από το σκάφος.. μια και ο δήμος Καλλιθέας που ανέλαβε την μαρίνα μας.. κατάφερε να μας αποτρέψει από το να συντηρήσουμε το σκάφος φέτος..
..δεν επιτύχαμε θεαματικά αποτελέσματα.. ο καιρός έδειχνε τα δόντια του ήδη.. και περισσότερο καθαρίσαμε με το κεφάλι.. όπως μας σέρβιρε πάνω κάτω την κοιλιά του σκάφους παρά με τις σπάτουλες.. καταφέραμε πάντως να εξαντληθούμε πρίν την αρχή του αγώνα..
..10:30 είχαμε μαζευτεί.. 11 πήραμε εκκίνηση.. και φύγαμε με μπαλόνι και πρίμα τον καιρό για σούνιο.. και μακρινό προορισμό την τίνο.. λίγο πριν το σούνιο αρχίσαν τα πρώτα.. άρχισε να κόβει ο αέρας και να γυρίζει.. με αποτέλεσμα να μας γυρίσει το μπαλόνι και να μπλεχτεί.. φάγαμε καμιά ώρα να το ξεμπερδέψουμε.. αλλά τουλάχιστον δε το σχίσαμε αυτή τη φορά.. μετά φάγαμε κανα δίωρο άπνοια. πλιτσ πλιτσ.. μέχρι που από σπιλιάδα σε σπιλιάδα.. φτάσαμε στο σούνιο.. εκεί μας περίμενε χαρούμενος ο καιρός από την έβια.. και μας άρχισε τα χαστούκια.. και κάπως έτσι συνέχισε.. με άπνια στη σκιά των νησιών και πολύ ξύλο ανάμεσα.. κατά τις 5 το πρωί.. μετά από 70 μίλια φτάσαμε ενα μίλι από την τίνο.. όπου μας περίμενε ένα 8αρι ή 9αρι.. ανάλογα ποιος το έλεγε.. κατάορτσα.. και μας έφαγε ένα 2ωρο το τελευταίο μίλι για να μπουμε.. καραβοτσακισμένοι στην τινο.. δεν είχαμε το κουράγιο να δέσουμε.. ρίξαμε άγκυρα.. και ξεραθηκαμε.. σίγουροι ότι δε θα συνεχίσουμε..
η κυριακή αφιερώθηκε στην αποθεραπεία. οι υπόλοιποι κοιμήθηκαν όλοι μέρα κι όλη νύχτα.. κι εγώ πάλευα να διαβάσω.. όταν έπεφτε λίγο ο αέρας..
δευτέρα.. είχαμε ξεχάσει μέρος της ταλαιπωρίας. και με ζωηρό κίνητρο την αμοργό.. που δεν είχε τύχει να επισκεφτούμε.. στηθήκαμε πάλι για την εκκίνηση.. παρά το φρεσκάρισμα του καιρού.. αποφασίσουμε να σηκώσουμε μπαλόνι.. που σε συνδυασμό με το κούνημα από τα κύματα και τις αλλαγές του αέρα.. ξανα μπλέχτηκε.. χάσαμε πάλι καμία ώρα να το ξεμπερδέψουμε.. αλλά αυτή τη φορά.. άπνοιες και αηδίες δεν είχε.. και φτάσαμε κουτρουβάλα στην αμοργό.. σε μια ανεπιθύμητη τσίμα.. (στροφή με την πρύμη).. χτύπησε τόσο έντονα η μπούμα που μας έσπασε δυο από τα 4 ροδάκια που την κρατάνε.. αυτή τη φορα.. κοιμηθήκαμε με τη σκέψη ότι ίσως σταματήσουμε λόγω της ζημιάς.. αλλά η προοπτική της 2ήμερης παραμονής στην αμοργό.. μας έφτιαχνε τη διάθεση..
η αμοργός.. Αιγιάλεια συγκεκριμένα. υπέροχη.. αν έβρισκα δουλειά δε θα επέστρεφα.. αλητέψαμε.. ήπιαμε καφέδες.. φάγαμε.. ξενυχτήσαμε στον μπαρ άμμος.. όπου είδα μια καταπληκτική γκαρσόνα.. που άλλες 10 τέτοιες να είχαμε. με το χαμόγελο και τη σβελτάδα της μέσα στο χαμό ο τουρισμός μας δε θα μαράζωνε.. φτιάξαμε κουτσά στραβά την ζημιά.. και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε για τη σίφνο..
πέμπτη 11 πρωί.. εκκίνηση από αμοργό.. και πάλι σκοτωμός.. πάλι κουτρουβάλα.. οι 2 νέοι μας βάρεσαν διάλυση.. ζαλάδα και υποθερμία.. βραδάκι φτάσαμε στη σίφνο.. πλέον έχανε το νόημά της η εγκατάλειψη. με τα ψέματα είχε μείνει ένα σκέλος.. καλό κακό.. κάπως θα το βγάζαμε.. ξεκουραστίκαμε.. φάγαμε και είπαμε μετρημένα.. μια και δεν υπήρχε ΑΤΜ και είχαμε μείνει όλοι ταπί.. βρήκαμε ένα συμπαθέστατο σουβλατζίδικο και μιά χαρά τη βγάλαμε..
σάββατο πρωί.. ο αέρας στο λιμάνι δεν έλεγε να πέσει.. ενδεικτικό για το τι γινόταν παρά έξω.. έδωσαν παράταση στην εκκίνηση μπας και πέσει ο καιρός.. και συντόμεψαν τον τερματισμό στη κύθνο αντί του σουνίου.. κατά τις 12 τελικά ξεκινήσαμε.. πάλι στουμπιχτήκαμε αρκετά.. γίναν διάφορα μπερδέματα γιατί πολλοί δεν άκουσαν την αλλαγή και τραβάγαν για σούνιο.. και οι υπόλοιποι δεν ξέραμε ακριβώς που γινόταν ο τερματισμός και βολοδέρναμε πάνω κάτω μέχρι να το βρούμε.. αλλά το βραδάκι τερματίσαμε!!!!!! και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.. πάλι με αέρα τρελό.. και κύμα.. για να φτάσουμε κατά τι 5 το πρωί σήμερα στη μαρίνα μας..
22 χρόνια είχα να λείψω απο το μαγκανοπήγαδο μου 8 μέρες.. μπορεί να έχει βουίξει το κινητό από τα μηνύματα.. να έχω μείνει ταπί και ψύχραιμος. αλλά ελπίζω να το ξανα καταφέρω..

έχουμε αγώνα άυριο..

.. χάθηκα λίγο παραπάνω τις τελευταίες εβδομάδες.. προσπαθώντας να συμμαζέψω τις δουλειές μου.. ώστε να μπορέσω να λείψω μια ολόκληρη εβδομάδα.. σε ένα ιστιοπλοϊκό αγώνα.. έχει να μου συμβεί από το 2005.. έκτοτε είμαι όλο υποσχέσεις.. όλο αποχαιρετώ για εβδομάδα.. και γυρίζω στις δυόμιση μέρες.. ελπίζω.. αυτή τη φορά να το καταφέρω.. :):)
καλή εβδομάδα και καλά να περάσουμε.. :):)

πλέω μεθ' ορμής ακαθέκτου

.. ήταν περίπου το μοτο μου από μωρό.. το συνάντησα ανεβαίνοντας την κλίμακα του α/τ κουντουριώτης.. ήταν το πολύχρωμο σημαιάκι.. το zulu.. που σήκωσε ο κυβερνήτης του αβέρωφ κατά τις μέρες της δόξας.. εγκλωβίζοντας τον τουρκικό στόλο.. ως εδω καλά.. τιμή του και δόξα του..
όταν πρωτοήλθε στο τροκανετρό από τον πόρο.. θέλησα να το επισκεφτώ.. κάπου το 85-86 δε θυμάμαι.. ανεπιτυχώς.. δεν το είχα πετύχει ανοιχτό.. αλλά ήθελα να αισθανθώ το χώρο.. αλλά δεν αιθάνομαι εθνικά υπερήφανος.. αυτή την αίσθηση μου την κατέστρεψε η επταετία.. και δεν επέστρεψε ποτέ.. τιμή σε αυτούς που έδωσαν τα πάντα.. έστω κι αν γενικά τους θεωρώ παραπλάνημένους εκ των υστέρων.. μια και οι πόλεμοι γίνονται μόνο για τα χρήματα.. που δε τα θεωρώ σημαντικά. αλλά.. εγώ αισθάνομαι υπερήφανος μόνο για αυτά.. μικρά.. καθημερινά.. που εγώ πετυχαίνω..
τώρα το αβέρωφ είναι μουσείο. εκθεσιακός χώρος.. και αυτοί οι χώροι χρησιμοποιούνται και για κοινωνικές εκδηλώσεις.. δε μου αρέσουν οι κοινωνικές εκδηλώσεις.. έχουν μια δηθενιά και μια ψευτιά που δε είναι του γούστου μου.. και ευτυχώς.. δε με υποχρεώνει κανένας να παραβρίσκομαι παρά τη θέλησή μου..
αλλά.. όλη αυτή η εκμετάλλευση του γεγονότος των τελευταίων ημερών.. μου βγάζει μια βίαιη αντίδραση.. όχι απλά μια δυσαρέσκεια. νομίζω ότι η εκδήλωση αυτή καθ'εαυτή.. δε θα μπορούσε να πλήξει την ιστορία.. όλη αυτή η παπαρολογία όλων αυτών των τιμητών της ιστορίας.. που την παρακολουθούν και τα διεθνή μεσα.. το πλήττει πολύ χειρότερα.. πολλοί γνωστοί μου έχουν τοποθετηθεί.. έχουν φριάξει με την προσβολή στη ιστορία.. και άλλα ηρωικά.. τους συμπαθώ αλλά διαφωνώ.. αν θέλαμε να είμαστε συνεπείς έναντι της ιστορίας του μνημείου. θα έπρεπε όλοι μας να σηκώσουμε το σημαιάκι.. το zulu.. και να πλεύσουμε μεθ' ορμής ακαθέκτου πρός αυτούς που προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά προβλήματα.. και δεν εννοώ την οικονομική κρίση.. αλλά την ηθική κρίση που καταδεικνύουν τα νέα μέτρα..

όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά..

..έπρεπε να ασχοληθώ με τους ρεμπέτες.. (με την κακή έννοια).. που όλο και ξεπροβάλουν.. και θυμάμαι μια στιγμή αλήθειας του κινέζου.. τη μόνη ίσως.. που είχε ξεσπάσει με κάποιον που έιχε "εκπλαγεί" με τη διαφθορά..

αλλά θα το ρίξω στη τρελή..




Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά.

Μουσική/Στίχοι: Βαμβακάρης Μάρκος
Αποστολέας: Το Σκρίπτο του Νέου Κιθαρωδού
Στάλθηκε: 21-06-1998
(34 ψήφοι)



Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά
εμένα μ’ αγαπούνε
Μόλις θα μ’ αντικρίσουνε 2x
θυσία θα γενούνε 2x

Όλοι οι κουτσαβάκηδες
που ζούνε στο κουρμπέτι
κι αυτοί μες στην καρδούλα τους 2x
έχουν μεγάλο ντέρτι 2x

Εγώ φτωχός γεννήθηκα
τον κόσμο έχω γνωρίσει
Μέσα απ’ τα φύλλα της καρδιάς 2x
εγώ έχω μαρτυρήσει 2x

(οι στοιχοι από εδώ)

άντε τραγουδίστε εσείς.. εγώ εκτός από την αγκύλωση που έχω αρχίσει να αισθάνομαι στα δάκτυλα.. είμαι και μονήμως ξεκούρδιστος.. θα φεύγαν και οι λίγοι μας επισκέπτες.. :):)
το αφιερώνω στο πεταλούδι μας.. γιατί επικοινωνούσαμε όταν το πάλευα.. :):)

Ω ξειν αγγέλλειν οβολοστατοις..

ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι..
έτσι είναι.. χαυνομένοι στο παραμύθι.. είναι παράξενο.. κράτοι να χρωστούν σε τράπεζες.. σα να χρωστά ο μανάβης στα αγγούρια.. και άν τα κεφάλαια είναι πάνω από τα κράτη.. τότε όλοι οι πόλεμοι.. όλοι οι ήρωες και οι ηρωικές πράξεις.. γίνανε μόνο για το κεφάλαιο.. τελικά ποιός είναι το κεφάλαιο;.. μη κοιτάς δίπλα.. εσύ είσαι και το κεφάλαιο δύσμοιρε.. εσύ δουλεύεις.. σκάς από άγχος να τα μαζέξεις.. να τα κάνεις μασούρι και να τους τα δόσεις να τα εκμεταλλευτούν. και να σου πετάξουν ένα ψίχουλο αν όλα πάνε καλά.. και μιά μούτζα αν δεν πάνε.. κι εγώ.. έκοψα τις ιδιωτικές σχέσεις με τις τράπεζες.. κάπου το 83.. έκλεισα το λογαριασμό μου στο ταχηδρομικό ταμιευτήριο.. θυμάστε το γυαλιστερό κουμπαρά; κάπου είναι με κάτι ασημένια εικοσάρικα μέσα.. ούτε το κλειδί δεν έχω.. από το 70 που μου το έδωσε ο παππούς μου.. είχα μαζέψει κάπου 50.000 δρχ.. πήρα ένα μηχανάκι.. και την εγκυκλοπαίδεια πως λειτουργεί.. και ξεμπέρδεψα με την αποταμίευση.. οι κακές συναναστροφές με οδήγησαν στο εμπόριο.. αλλά αηδίασα τον εαυτό μου και κάπου το 99.. διέκοψα κάθε επαφή με αυτό.. και με τις τράπεζες.. έκτοτε.. δουλεύω μόνος.. τα έσοδα μου βαίνουν μειούμενα.. και μαθαίνω να ζω κάθε χρόνο με λιγότερα.. ελπίζω κάποια στιγμή να δουλεύω και να πληρώνομαι μόνο σε είδος.. και τον υπόλοιπο χρόνο μου να λιάζομαι κάτω από κάνα δένδρο..

αυτολογοκρίνομαι..

μια και θα πήγαινα κατ' ευθείαν στο δεύτερο μέρος ..




(αφού δεν έχω νέα ευχάριστα να πω.. καλύτερα να μη σας πω κανένα..)

αλλά δε μπορώ να μη προτείνω.
δώσε σημασία..





..μα τα καλύτερα στη ζωή έρχονται τζάμπα..

ξεκουνήθηκα!!

ναι ναι.. μετά την προσωπική μου ανάσταση.. που ξώμηνε τόσο καιρό αναρτημένη.. μετά από τις πρώτες κλωτσιές από τη μαριάννα (πρώην γητεύτρια).. που βρέθηκα πρώτη φορά με συμπλόγκερς δια ζωσης.. με έστειλε στο καμπαρε βολτέρ να δώ το ελαφίνι.. και με τράβηξε πρώτη φορά να δω το μαραμή.. (που δεν έγινε τότε.. γιατί εν μέσω ταραχών ματ και δακρυγόνων. απέτυχα να βρω τον ιανό!!!.. και βρέθηκα να πίνω καφέ στο ζόναρς).. μετά τις δυνατότερες και συχνότερες κλωτσιές της ζουζουνας μας.. που με έβγαλε ξανά στο κόσμο.. με τις συναντήσεις και διάφορες ευκαιρίες εξόδου. με παρέλαβε το πεταλούδι και μου έριξε και αυτό μερικές κλωτσιές.. διότι για κλωτσιές ήμουν.. και βγήκα μερικές φορές ακόμη.. με αφορμή τον ίδιο μαραμή.. που έμελλε τελικά να τον δω πρώτη φορά στο καμπαρέ βολτέρ.. και σε κάποιες άλλες παραστάσεις μετά.. κάποια στιγμή έριξε την πρόταση. "πάμε κρητη"; με αφορμή ένα πολύ συμπαθητικό σχήμα.. που είχα ήδη δει.. μιάμιση φορά απο τις τέσσερις..




και είπα ναι.. και το σχεδίασα να δω ένα φίλο στο Ηράκλειο. ίσως και στο Ρέθυμνο. και να μήνω ΣΚ στα χανιά.. μπορεί το πεταλούδι να μη τα κατάφερε.. αλλά εγώ έχω ένα κόλλημα.. όταν δηλώσω κάτι.. πρέπει να το κάνω. παρά τις αναποδιές τις εργασιακές που απαιτούσαν να βρίσκομαι αθήνα.. κατάφερα τουλάχιστον το ΣΚ στα χανιά.. και την παρακολούθηση τουλάχιστον της μιας από τις τέσσερις παραστάσεις.

έτσι την παρασκευή το απόγευμα.. άρον άρον μετά την οικοδομή.. έτρεξα σπίτι και μετά στο λιμάνι.. μετά από δέκα χρόνια ξεκουνήθηκα!!!..




και 5:30 σάββατο πρωί απόβιβάστηκα στη σούδα..




παραδοσιακά πήγαινα για μπουγατσοτηρόπητα με τα πρώτα βήματα στα χανιά.. και μετά για πλήρες πρωινό στο λιμάνι.. μέχρι να ξυπνήσει ο κόσμος.. αλλά πριν την τελευταία φορά είχε μετακομίσει και δε θυμόμουν πού.. έτσι πήγα κατευθείαν για πρωινό..




κατά τις 8:30.. μια και κανένας δεν είχε ξυπνήσει ακόμα.. αποφάσισα να κάνω μια βόλτα δυτικά του παλιού λιμανιού.. που ει χα 20 χρόνια να το κάνω..




έλεγα να περάσω κι από χρυσή ακτή να θυμηθώ τα κατατόπια.. αλλά έχασα τη στροφή. και μετά από 2 ώρες ποδαρόδρομο και περιήγηση.. έφτασα κατευθείαν καλαμάκι..

ο κολλητός μου και η οικογένεια μόλις ξυπνούσαν.. γνώρισα επιτέλους το καταπληκτικό ανθρωπάκι του που έκλεισε 28 μήνες κι εγώ το είχα δει μόνο φευγαλέα στο skype.. μου θύμισε τον πατέρα του.. που περίπου σε αυτή την ηλικία τον γνώρισα.. γέλασα και έλιωσα. με την επιμονή του να τα κάνει όλα μόνος του.. να ανεβαίνει μόνος στο καρεκλάκι του αυτοκινήτου.. να κατεβαίνει. να παίρνει το καλαθάκι του σουπερμάρκετ με τα ροδάκια και να παλεύει να το κουμαντάρει.. πολύ τύπος.. αν και αγοράκι.. αλητέψαμε οι 3 μας όλη μέρα στα χανιά κάνοντας και διάφορες δουλίτσες.. περάσαμε και από την αίθουσα της παράστασης.. που ευτυχώς την ήξερε ο φίλος μου γιατί ακόμα θα την έψαχνα.. να σιγουρευτούμε..
κι έφτασε η ώρα.. κατά τις 8:30 ξεκινήσαμε.. φτάσαμε 9 παρά.. έχω ένα θεματάκι να πηγαίνω νωρίτερα παντού.. ή καθόλου.. ο φίλος μου αν και ήθελε πολύ να κάτσει έπρεπε να μείνει με τα παιδιά γιατί η σύζυγος δούλευε..
ανέβηκα τα σκαλάκια της εισόδου. σε ένα πανέμορφο κηπάκο.. περιποιημένο. και χρωματιστό.. δεν έχω οπτικό υλικό. δε με ήθελε.. αρχικά δεν έβρισκα το καλώδιο να ξεφορτώσω τη μηχανή.. μετά ξέχασα τις μπαταρίες.. πήρα κάτι άκυρες που τελείωσαν τη στιγμή που προσπάθησα να πάρω τη πρώτη φωτογραφία στο χώρο..
καταρχήν πήγα πριν από όλους.. ακόμα κι ο ιδιοκτήτης είχε ανοίξει κι έκανε εργασίες προετοιμασίας αλλού.. ένας μικρός ανθρώπινος χώρος.. ζεστός.. που σιγά σιγά γέμισε.. με μικρή καθυστέρηση ήλθαν κι οι καλλιτέχνες.


δημήτρης μαραμής, κορίνα λεγάκη και κωνσταντίνος νάρης.. η φωτογραφία και ο κήπος ευγενική προσφορά του cinestef.. μια κι εγώ είπαμε..




από την πρώτη φόρα με τον κληρονόμο και τη ταγκούλη συμπάθησα τη μουσική του μαραμή.. συγγένευε με τον αγαπημένο μου χατζιδάκι.. και να δηλώσω ότι συνέβαλε πολύ και η ερμηνεία της καταπληκτικής ταγκούλη.. (είχε και ένα μαλάκι μεσοπολέμου.. μου θύμισε φωτογραφίες αγαπημένης αδελφής της γιαγιάς μου και συγκινήθηκα..) αλλά το τελευταίο πρόγραμμα με τα νέα τραγούδια και τους νέους συνεργάτες.. πήγε ακόμα πιο πέρα.. ήταν όλα ένα κι ένα.. με κόλλησε περισσότερο το "τανγκό για τρις" με τη δύναμη της ερμηνείας της κορίνας λεγάκη.. οι ευαίσθητες ερμηνείες του κωνσταντίνου ναρη.. μα μάλλον πρέπει να ασχοληθώ ίσως στα πλακάκια μου ειδικά με την εκδήλωση.. μη την περάσω στο ντουκου.. αν καταφέρω να εξασφαλίσω και υλικό. είναι πάντως ελπιδοφόρο για τον πολιτισμό μας.. να βγαίνουν τόσο γλυκά παιδιά.. έξω από την μάντρα των εταιριών..

κυριακή πήγα μέχρι το ρέθυμνο.. οπού γνώρισα δια ζώσης αγαπημένο μυαλό και τρόπο έκφρασης. με γύρισε. με ξενάγησε.. υπέστη την γνωστή μου λογοδιάρροια. με τάισε.. και με παρέδωσε στο λεωφορείο για σούδα..

όπου μπήκα πάλι στο καράβι.. βρήκα βολική γωνιά..




και δευτέρα πρωί επέστρεψα στη πρωτεύουσα.. πλήρης.. ευτυχής.. και υποσχόμενος να το επαναλάβω σύντομα.. ίσως και χωρίς κλωτσιές..

ανάστασηηη!!!!

και δε μιλώ για κάποιου άλλου συναδέλφου πολύ παλιά.. αλλά για τη δική μου που έλαβε χώραν Μ.Δευτέρα.. νωρίς νωρίς.. κάνα δίμηνο έπρεπε λόγω καθυστερήσεων σε υλικά να κάνω κάτι τρελά προγράμματα.. ουσιαστικά να βρίσκομαι σε 2-3 μέρη συγχρόνως.. ε η τελευταία μέρα ήταν προχθές.. και ναι τα κατάφερα να τελειώσω δουλειές σε μια μέρα.. και να πάρω βαθιά ανάσα.. ουφφφ.. καπ καπ καπ.. με χτυπώ στην πλάτη.. μπράβο koulpa.. :):)
έτσι ανέκαμψα και επιστρέφω σιγά σιγά στους σχολιοχώρους των φίλων μου από όπου είχα εξαφανιστεί.. :):)
κατά τα άλλα θα δουλεύω για να τελειώσω μια καθυστερημένη δουλειά.. μέχρι το Μ.Σαββατο.. ΜΙΑ λέω όχι 2-3 συγχρόνως.. οπότε δε θα βιώσω εβδομάδα των παθών.. εντάξει πέρασα 2 μήνες των παθών.. αλλά θα έχω χρόνο να σας επισκέπτομαι.. :):)
για τους πιστούς καλό πάσχα και καλή ανάσταση και σε σας :):)

μπανανα..

..προχθές πήρα μπανάνες.. σπάνια το θυμάμαι.. μου αρέσουν.. αλλά ακόμα τις θεωρώ πολυτέλεια.. έχω μείνει στο 70.. μπανάνες και φράουλες τρώγαμε μιά φορά το χρόνο.. ζούσαμε σύμφωνα με τα έσοδα.. ένα τρίτο πήγαινε στο κομπόδεμα.. δεν υπήρχε εμπιστοσύνη στην ασφάλιση.. με τα υπόλοιπα δύο τρίτα ζούσαμε.. έπρεπε να κρατήσουν όλο το μήνα..
η ευτυχία ήταν ένα καλομαγειρεμένο σπιτικό φαγητό.. όχι ένα γκουρμε εστιατόριο.. μια αρμονική συμβίωση σε ένα χαρούμενο περιβάλλον.. όχι η μοναξιά σε ένα πολυτελές σπίτι.. μια εκδρομή με το πουλμαν με μεγάλη και καλή παρέα.. όχι μια μοναχική διαδρομή με ακριβό αυτοκίνητο.. αλλά ήδη ο σπόρος του κακού υπέσκαπτε την ευτυχία.. το χόλυγουντ μας βομβάρδιζε με το αμερικάνικο όνειρο.. την ευτυχία της κατανάλωσης και της προβολής.. του life style.. πρόβαλε ως ευτυχία το ακριβό.. την απόδειξη της επιτυχίας.. αρχίσαμε να ζηλεύουμε μια ευτυχία που στην ουσία δεν υπήρχε παρά στα σχέδια της κοινωνικής μηχανικής.. αρχίσαμε να θαυμάζουμε είδωλα.. επιτυχημένα μοντέλα κοινωνικής ανέλιξης μέσω της ιδιοκτησίας.. χωρίς να καταλαβαίνουμε.. ότι για να υπάρχουν πρέπει οι υπόλοιποι να τα τροφοδοτούν.. δε μας ένοιαζε.. ας καταφέρναμε να γίνουμε επιτυχημένοι.. κι ας εκμεταλλευόμασταν τους υπόλοιπους.. που θα έπρεπε πλέον να μας θαυμάζουν.. που καταφέραμε να τους εκμεταλλευτούμε.. στερηθήκαμε τα εισαγόμενα προϊόντα.. και απέκτησαν μια θρηλούμενη ποιότητα.. ήταν καλά.. γιατί ήταν ακριβά.. γιατί η απόκτησή τους μας έθετε στην ομάδα των επιτυχημένων..
η μεταπολίτευση ήταν μια απογοήτευση για μένα.. αρχικά κατέρρευσε η ελπίδα μου ότι θα τιμωρηθούν όλοι αυτοί που συνέπλεαν και βολεύονταν με το καθεστώς.. λες και γινόταν η μισή ελλάδα να πάει φυλακή.. μετά δεν είδα καμιά θεαματική αλλαγή στο θέμα της ελευθερίας.. δεν άλλαξε η σχέση μου με τα σώματα ασφαλείας.. σε προσωπικό επίπεδο σα να μην άλλαξε κάτι.. εκτός από τις νύχτες με πασατέμπο και ντοιτσεβέλε.. σιγά σιγά τα ξεκαθάρισα.. εκτίμησα ότι το να περάσεις από την τρομοκρατία στην ελευθερία περιέχει κινδύνους ελευθεριότητας.. εκτίμησα την ομαλή μετάβαση.. και ο αντίλογος του πασόκ δε μου φαινόταν πιστικός.. από τον ανδρέα εισέπραττα μιά αγυρτεία.. από την αριστερά μια τυπολαγνία.. και στα 15 να ψήφιζα.. δε θα έβρισκα κάτι να με εκφράζει..
και ήλθε το πασόκ.. με ένα άρωμα ελευθερίας.. αλλά πολύ περισσότερο ελευθεριότητας.. το επίπεδο ζωής μας ανέβηκε αλματωδώς.. τι πειράζει που ήταν με δανικά.. γίναμε όλοι επιτυχημένοι.. μπορούσαμε να παίρνουμε εισαγόμενα προϊόντα.. μεγάλο σπίτι.. μεγάλο αυτοκίνητο.. ανταγωνιζόμασταν το γείτονα και το συγγενή.. δε ξέρω.. δέχομαι το άγχος για το αν θα έχω να φάω.. αλλά το άγχος για το αν καταφέρω έχω ανώτερο βιοτικό επίπεδο από τον διπλανό.. μου φαίνεται πολύ κενό.. μια γενιά μεγάλωσε σε αυτό το μοντέλο.. δυτικού τύπου.. ελεύθερης οικονομίας.. και τώρα.. ξαφνικά.. αυτοί που μας διαπαιδαγώγησαν.. μας έκαναν τους απατεωνίσκους που είμαστε.. μας κακίζουν γι αυτό που μας κατάντησαν..
εγώ ακόμα παίρνω μπανάνες μια φορά το χρόνο.. είναι ένα είδος ευτυχίας.. :):)

κρίση ή έλλειψη κρίσης;

για να δούμε αν κατάλαβα.. από συστάσεως του κράτους.. κάθε δάνειο που παίρνουμε ως κράτος.. έχει ένα μεγάλο ποσοστό ως τόκο.. κι ένα μεγαλύτερο ως προμήθεια κάποιων.. με αποτέλεσμα να φτάνει ένα μικρό ποσοστό.. ίσως 20% στα ταμεία.. όπου και διασπαθίζεται εκ νέου.. έτσι μπορεί και ένα 1% να φτάνει εκεί που πρέπει.. άρα αρχικά δεν υπήρχε λόγος να πάρουμε δάνεια παρά μόνο για να ικανοποιήσουμε τους δανειστές και τους μεσάζοντες.. άντε και ένα μαύρο ποσοστό που κινήθηκε στην εγχώρια αγορά..
από την άλλη.. να σφηχτούμε να πέσουν οι μισθοί.. να κοπούν τα επιδόματα.. να να να.. σε τι θα βοηθήσει;.. το πρόβλημα δεν είναι το εξωτερικό χρέος;.. ότι χρήματα κινούνται εσωτερικά.. δεν παίζουν κανένα ρόλο.. αυτά που βγαίνουν έξω ή δε βρίσκουν το δρόμο για την αγορά είναι το πρόβλημα.. προσπαθούν να μας πείσουν.. και φαίνεται πάλι τα καταφέρνουν.. ότι από τη μια χωρίς κατανάλωση δεν υπάρχει ανάπτυξη.. ενώ εμείς πρέπει να μηδενίσουμε την κατανάλωση και την ανάπτυξη για να ξεχρεώσουμε.. με τι; με ερωτικές χάρες; δε βλέπω κάτι άλλο εξαγώγιμο να μένει..

ζουζουνοπαχνίδι βαφτίσια..

μας προσκάλεσε το ζουζούνιον σε παιχνιδάκι.. καιρό είχαμε..
δεν κατάφερα να βρώ φωτογραφίες της θρησκευτικής βάφτισης..

βρήκα από την πρώτη πραγματική βάφτιση.. στα όρια καστέλας νέου φαλήρου..
μάης 1965.. 7 μηνών.. μπήκα λέει και δεν ήθελα να βγώ..
κράτησε χρόνια αυτή η έλξη.. όλες τις ώρες και όλες τις εποχές..
οι φίλοι μου αναρωτιώντουσαν πως και δεν έβγαλα λέπια..

θλιβερα ανθρωπάκια..

θλιβερά ανθρωπάκια..εσείς που μαζεύετε πλούτο και δύναμη.. στις μεγάλες καταστροφές.. δεν κλονίζεστε;.. δεν αντιλαμβάνεσθε τη ματαιότητα της μικρής ζωής σας;.. σε αυτή τη μικρή σταγόνα ύπαρξης στη θάλασσα της ανυπαρξίας.. σε τι ωφελεί η χλιδή η πληρωμένη με χρόνο;.. με ανυποληψία;.. με άγχος;.. υπάρχει κάποια στιγμή που είστε ευτυχισμένοι;..