Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024

1832024

 

18 / 3 / 2024


.. στο νοσοκομείο λοιπόν.. στην μέση της... παραμονής μου εκεί.. το “πρωθ-” ξεκινάει τώρα.. άρχισα λίγο-λίγο.. να καταλαβαίνω κάποια.. από αυτά που άκουγα.. άκουγα ένα τηλεφώνημα.. συζητούσαν περί του.. ξαχνικού θανάτου του.. αδερφού της.. η ανησυχία της.. για την 101 χρονών.. που επιβίωσε του.. γιου της.. στην αρχή μπήκα.. στην θέση του γιου.. που ενώ είχε.. περάσει τα 70 του χρόνια.. έπρεπε να περιμένει.. την μάνα του.. να προηγηθεί η μάνα.. για να πάρει.. και αυτός την.. σειρά του.. μετά σκέφτηκα την.. μάνα του που.. τις είχαν μείνει.. 4 παιδιά και.. ήθελε να πεθαίνει.. για το πρώτο.. και δεν ξέρω.. τι επίδραση θα.. είχε στην μάνα μου.. ο θρυλούμενος δικός μου.. που ήμουν και ένας..


Κυριακή 17 Μαρτίου 2024

1732024

 17 / 3 / 2024


.. μπορεί εγώ ούτε.. να πονούσα και.. ούτε με λοιπομούν.. που πιθανώς θα πέθαινα.. εδώ και κοντά.. 50 το είχα.. δεχτεί μα τελείως.. και εδώ να σας.. ζητήσω ταπεινά συγνώμη.. γιατί αισθάνομαι υποχρεωμένος.. να χρησιμοποιείσω ένα.. σχήμα έκφρασης θα.. το πω πρωθύστερον.. παρατώ αμανάτι την.. παρούσα ιστορία για λίγο.. γιατί μου ήρθε.. μία αναμνήση που.. σε κανένα δεκαπενθήμερο.. ίσως να δώσει τέλος.. σε ένα παρακλάδι.. αυτής της περίπλοκης ιστορίας.. και όταν και.. αν την τελειώσω.. και το θυμηθώ.. έρχομαι ξανά σε.. αυτήν την διάσταση.. και την οδηγήσω.. σε ένα συμπληρωματικό μέλλον.. πρώτα η μνήμη.. για να δούμε.. στο νοσοκομείο που ήμουν.. μόλις είχα τσάτρα πάτρα.. τις λέξεις που.. είχα ακούσει πραγματικά.. πολλές-πολλές φορές.. κάποιες τις ταίριαξα.. ώστε να βγάζουν.. ένα κάποιο νόημα..


Σάββατο 16 Μαρτίου 2024

1632024

16 / 3 /2024


.. και το ακολουθώ.. και τώρα βέβαια με μικρές επικαιροποιήσεις.. αναλόγως των συνθηκών.. λοιπόν καλά κοιμήθηκα.. χθες το βράδυ.. ακόμα πιο καλά.. ξύπνησα σήμερα το πρωί.. όταν ήμουν παιδί.. θα το έλεγες.. και είχα βρει.. έναν κήπο μα.. θα το άλλαζα.. καλύτερα με το.. μία στρατηγική για.. να αντιμετωπίσω την.. ενδεχόμενη σύνταξη μου.. ή την αρρώστια μου.. αν και για.. εμένα τότε ήταν.. ενδεχόμενη σύνταξη μου.. ή την αρρώστια μου.. αν και για.. εμένα τότε ήταν.. το ίδιο και το αυτό.. αυτή η σκέψη.. με έκανε να.. μην φοβάμαι ούτε.. καν να πονώ.. δηλαδή προτιμούσα να.. πεθάνω νέος αν.. ήταν να γλυτώσω.. από αυτές τις.. τρομερές καταστάσεις.. σαν ένα έξτρα μπόνους.. και περνούσα και.. πραγματικά καλά.. μα πλησιάζοντας τα 50 μου χρόνια.. τότε που έπαθα.. το πρώτο εγκεφαλικό μου.. πάλι καλά περνούσα..


 

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024

1532024

 15 / 3 / 2024


.. για να δούμε.. πιές από τις.. τότε σκέψεις μου.. τις θυμάμαι και τώρα.. αν και δεν.. τρέφω και φρούδες ελπίδες.. τα δεδομένα μου.. μου δείχνουν ότι.. με τέτοιον χαλαρό ορισμό.. το μυαλό μου.. μάλλον πετάει μέχρι.. το πρωί σε.. παρελθόν και μέλλον αδιακρίτως.. πια πάλι και συνεχιές.. που από το 2017.. χωρίς καν να.. ξέρω ακόμα το γιατί.. μα σχεδόν φασιστικά.. τέλος πάντων το 2020.. που άρχισα λίγο-λίγο.. και να το θυμάμαι.. μου επέβαλα ένα αυστηρό πρόγραμμα.. που αφού το εμπέδωσα.. το ακολουθώ απαρέγκλιτα.. και στην τελευταία αράδα.. τόνιζε ότι κάθε βράδυ.. μεταξύ των ωρών 10-11.. πάρας εργασιών και κατάκληση..


Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024

1432024

 14 / 3 / 2024


.. και αναλογιζόμουν ξανά.. η αρχή έγινε.. για να δούμε.. και πως θα συνεχίσουμε.. μάλλον εδώ θα κάνουμε.. την ξεχωριστή στροφή μας.. και βλέπουμε που.. θα οδηγήσει αυτό.. μα στο κάτω-κάτω.. ένας από τους.. σκοπούς του παρόντως κειμένου.. δηλαδή το να.. εχω εντρυφήσει.. έστω και για λίγο.. στα ελληνικά.. πάμε παρά πέρα.. εχω εντρυφήσει.. έστω και για λίγο.. στα ελληνικά.. πάμε λοιπόν παρά πέρα.. περπατούσα στην κουζίνα.. και αναμόχλευα στο.. μυαλό μου.. αρχικά την μέρα.. μα είναι της.. κούτρα σου να.. κατεβάζεις ψείρες.. και τότε περιπλανιόταν.. περί ανεμών και υδάτων.. κάποτε πέρασε και.. η ιδέα να.. βολιδοσκοπήσω την κατάσταση μου τότε..


Τετάρτη 13 Μαρτίου 2024

1332024

 13 / 3 / 2024


.. και αναλογιζόμουν λοιπόν.. στην αρχή αυτην.. την μέρα μα.. γιατί να το.. κρύψωμεν άλλωστε.. κάθε φορά που.. το μυαλό μου.. πετούσε σε αυτήν.. την φράση μα πάντα.. ο ώμος μου μυρμηγκίαζε.. θαρρείς και ήθελε.. και αυτός να πετάξει.. αλλά πάλι το.. μυαλό μου.. έτεινε να αυτονομηθεί.. μα αν θέλουμε.. να κάνουμε σήμερα προκοπή.. εστώ και μικρή.. ας πάμε στην.. αρχή αυτού του κειμένου.. αλλά αυτήν την φορά.. ας πάρουμε έναν.. διαφορετικό τρόπο.. αλλά για αύριο.. γιατί τώρα πλησιάζει.. η ώρα της.. κατακλίσεως μου..


Τρίτη 12 Μαρτίου 2024

1232024

 12 / 3 / 2024


.. εκεί που άγραφα.. για την κηδεία.. του θείου μου.. του Κώστα του γιατρού.. με τα πολλά-πολλά.. καλό βράδυ.. φτάσαμε στο σπίτι.. και είμαστε στην κουζίνα.. και αναλογιζόμουν τα.. όσα συνέβησαν εκείνη την μέρα.. και εκεί που.. το έκανα αυτό περπατόντας.. πάλι ξέφυγε το.. μυαλό μου ελεύθερο.. και πήγε στην.. αρχή της σκέψεις μου.. είναι καιρός πια.. να συμμαζευφτώ και.. να προχωρήσω τώρα.. ανακύπτει το ερώτημα.. προς τα που;.. εκτός από το.. εννοιολογικό μου στίγμα.. συχνά χάνω και.. την πορεία μου.. για την ώρα.. συγκρατώ ότι ένας.. σημαντικός λόγος για.. το ταξίδι αυτό.. σαν να λέμε.. αυτό το κείμενο.. εξυπηρετεί την αναγκή μου.. να μάθω πάλι ελληνικά.. και για την ώρα.. μία χαρά τα πάει..